ΗΠΑ 2025
Παρακολουθούμε άπραγοι και αμήχανοι.
Άνθρωποι απολύονται από Οργανισμούς και το Δημόσιο. Κατά χιλιάδες.
Δημοσιογράφοι αποκλείονται από την επαφή με τον Πρόεδρο, προπηλακίζονται δημοσίως. Ακούω τις προάλλες την κυβερνητική εκπρόσωπο να λέει σε δημοσιογράφο του CNN που πίεζε με τις ερωτήσεις της ( π.χ. τι παρανομίες έχουν κάνει οι μετανάστες που απελαύνονται, αν υπάρχουν records, για να πάρει την πολύ ενοχλημένη απάντηση ότι η παρανομία τους είναι ακριβώς ότι είναι παράνομοι, δεν έχουν χαρτιά , δηλαδή) .. Της ειπώθηκε τουλάχιστον δύο φορές ότι " η συμμετοχή στην ενημέρωση από τον Πρόεδρο είναι προνόμιο, το οποίο πρέπει να σέβεται!"
Για να μην πω να βλέπω τους Ευρωπαίους ηγέτες να ακούν τον Βανς.
Και κυρίως να αντέξω τον συγκινητικό σχεδόν ενθουσιασμό μαθητών, συμπολιτών, συναδέλφων για τον Τραμπ! Μάλιστα παρατήρησα ότι είναι και αρκετά προσωπικός. Δηλαδή οποιοδήποτε΄"λάθος", σοκαριστική κίνηση, περίεργη αντίληψη, δεν του χρεώνεται , γιατί δεν την έκανε ο ίδιος!
Αυτό προσέξτε το , γιατί το ξέρει και ο ίδιος ο Τραμπ. Διαβάστε την αντίδρασή του στην ομιλία του Βανς. Πόσο έχει οριοθετήσει μια απόσταση γύρω του, ώστε να μένει στο απυρόβλητο με δυνατότητα χειρισμών σε οποιδήποτε έκβαση.
Παρακολουθούμε την κυοφορία μιας παγκόσμιας συνείδησης πολιτειότητας, υπηκοότητας, πως να το πω, και των πρώτων βημάτων χειρισμού της.
Από το ρεύμα ακριβώς που νίκησε επικαλούμενο την εκδίκηση του τοπικού απέναντι στην παγκοσμιοποίηση.
Όχι ότι δεν είναι αναγκαίο να γίνει . Είναι. Αλλά δεν αντέχω να βλέπω τη γέννα η οποία δεν πάει πάντα όπως θα ήθελε ο καθένας μας. Θα μας αλέσει πάλι η ιστορία;
Ένα παιδάκι σήμερα που λατρεύει τον Τραμπ στην Ελλάδα ή στο Ουισκόνσιν δεν ξερει ίσως ότι μπορεί να βρεθεί να πολεμά μέσα στην επιδίωξη ηγεμονίας. Αλλά και να το ξέρει θα το αποδεχτεί.. Με παραμύθια. Όπως πάντα.
Η μόνη μου ελπίδα είναι ότι ίσως αυτή η ανάληψη ηγεμονίας δεν μπορεί να έρθει από μια χώρα που είναι βαθιά σε παρακμή εκτός του στρατού της , κι αν ...
Το επιστημονικό της δυναμικό θα στηριχτεί; Ίσως , στην υπηρεσία αυτής της ηγεμονίας. Όμως υπάρχουν προηγούμενα όπου μια παρακμασμένη χώρα επιχειρεί να αναλάβει ηγεμονία μέσα από μια δικτατορία; Με την ψυχολογία της ρεβάνς;
Χωρίς να έχω τη γνώση που χρειάζεται, δε νομίζω.
Και υπάρχουν άλλα περιφερειακά κέντρα που επίσης δε νομίζω να θελήσουν να της μεταδώσουν ζωή. Στην κοινωνία της στην ανάπτυξή της.
Πολύ πολύ ανήσυχη όμως!