Αυτά που δεν είπαμε

Αντιγράφω: νεανικά γραπτά  του 1978: 

17 χρονών 

ίσως να κράτησα το ημερολογιο της ελληνικής σιδηρουργίας ΕΠΕ λίγο παραπάνω: 

Για το Lennon και το Σαββόπουλο

Θα κλάψω, θα κλάψω με τα τραγούδια σας 

για να μπορώ στο τέλος να φιλήσω το φονιά σας

Τι είναι πιο γοητευτικό στο Σαββόπουλο

ότι μιλάει ελληνικά 

Σ΄ένα δωμάτιο που το πικάπ ήταν απέναντι από το κρεβάτι είχε δυσκολίες στις στάσεις που έπρεπε αναγκαστικά να πάρει για να διαβάσει με μουσική. Κάποτε έπρεπε να γυρίσει με την πλάτη στο πικάπ και ένοιωθε τον κρουστό ήχο να της διαπερνά τον πρωκτό πράγμα που γινόταν ακριβώς την ώρα που ο Μπολκόνσκι ένοιωθε ντροπή και αηδία για τον εαυτό του και αυτή ήταν έτοιμη να γρατζουνίσει την πλάτη του με νύχια μακρυά και εύθραυστα μέχρι το αίμα να κάνει τα μάτια του βάλτους  και το μυαλό του ένα παλιό ξεχασμένο δαχτυλίδι στο στομάχι των βατράχων.