Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Elliott Abrams. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Elliott Abrams. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019
H εκδρομή των "καλών παιδιών" της γενιάς του '60
Elliott Abrams, ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα:Με αφορμή αναφορά του ονόματός του σε ομιλία βουλευτή των Podemos, έψαξα μερικά πράγματα γι αυτόν
Και να τι κατάλαβα:
Πρώτον διάβαζε πολύ κι έπαιρνε το ένα πτυχίο μετά το άλλο το 1969, 1970, 1973.
Έπειτα καταλήγει να συνεργαστεί με τον Ρήγκαν το 1980.Διαφωνούσε κυρίως με την εξωτερική πολιτική του Κάρτερ.Οι οικογενειακές του καταβολές είναι Δημοκρατικές και ο ίδιος καταρχάς ξεκίνησε με το Δημοκρατικό κόμμα.
Διαφωνούσε και πρόσφατα με την εξωτερική πολιτική του Ομπάμα. Θεωρεί ότι έδωσε θάρρος στους Μουσουλμάνους, αλλά δεν έδειξε τη στρατιωτική πυγμή που θα έπρεπε , όταν άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου.Δηλαδή ότι δεν έστειλε , ας πούμε, αμέσως ισχυρές δυνάμεις να σταθούν στο πλευρό της αντιπολίτευσης όταν ο Άσαντ ξεκίνησε τις πρώτες εκδηλώσεις άγριας καταστολής των διαδηλώσεων.
Είναι από τους πρωτεργάτες της ανάμειξης στη ρύθμιση της επαναστατημένης Λατινικής Αμερικής, στην πρωτοβουλία των Contras και ακριβώς στην παρούσα συγκυρία ειδικός απεσταλμένος των Ηνωμένων πολιτειών στη Βενεζουέλα.
Μπορεί να έχει δίκιο από την πλευρά του , αν σκεφτούμε διάφορους στην παρακμή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, που φαντάζονταν μια επανασύσταση. Που στην ουσία λυπούνται γιατί η Δύναμη αδιαφορεί να πάρει τον παλιό ρόλο της , και να βάλει τα πράγματα σε τάξη.
Και τάξη είναι τα πράγματα να μείνουν όπως ήταν, οι αριστεροί να έχουν μια μικρή έως ανύπαρκτη θέση στον κόσμο τους και οι μουσουλμάνοι να είναι αποδεκτοί επίσης ως καλά και υποταγμένα παιδιά.
Είναι άνθρωποι που η πρακτική τους παραείναι ιστορικά προσδιορισμένη. Οι ιδέες τους το ίδιο.
Εκφράζουν όλη την αντίδραση στο ελευθεριακό κόσμο που προέκυψε από τη δεκαετία του ΄60 και μετά.Είναι βεβαίως έξυπνοι, επίμονοι, και ιδεαλιστές.Έχουν μία έντονη τάση να διαλέγουν πλευρά και να βλέπουν τους Άλλους ως εχθρούς. Οι μικρές εξυπηρετήσεις στους δικούς 'μας" θεωρούνται δίχτυ ασφαλείας για τη φωτεινή πλευρά που υποστηρίζουν, και όχι απλώς εξυπηρετήσεις.
Πίσω από τις πρωτοβουλίες τέτοιων ανθρώπων συμφύρονται συνήθως πολύ κακά παιδιά.
Τώρα κι εγώ είμαι ένα καλό παιδί κατά βάση, και τον καταλαβαίνω σε πολλά!
Μου θυμίζει την Κοντολίζα Ράις σε πιο βαθείς τόνους και ως πιο μεγάλος στην ηλικία!
Εντάσσεται κατά τη γνώμη μου στους ανθρώπους που έκαναν (κι αυτοί ) κακό με καλές προθέσεις , και εκφράζουν την αντίδραση σε ό, τι νέο έφερε η ιστορία το 19ο και 20ο αιώνα.
Η αντίδραση όμως, η μνησικακία, η αγανάκτηση για πολλά, δεν μπορούν να είναι ιδεολογία.
Ιδεολογία χωρίς Θεό , χωρίς δηλαδή το όνομα του λαού, της Ελευθερίας, της Ισότητας, κ.λ.π. δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικά.
Και έτσι αφήνεσαι στη Δύναμη, τη δύναμη των αγορών, εν προκειμένω, και φαντασιώνεσαι την ελευθερία τους, τη δικαιοσύνη τους κ.λ.π.
Δεν είναι τυχαία η αναζωπύρωση από όλους αυτούς μιας θρησκευτικότητας που μοιάζει τόσο με μαγαζάκια.. (του τρόμου!)
Είναι επικίνδυνοι γιατί ακριβώς είναι αντίδραση σε κάτι!
Σκιαμαχούν με το παρελθόν!
Γι αυτό και δεν τους αρκεί ο κλασικός φιλελευθερισμός και η δημοκρατία!
Είναι οι πρώτοι που αναγνωρίζουν έμπρακτα τη νίκη των αριστερών και κομμουνιστικών ιδεολογιών!
Αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι οι ιδεολογίες αυτές σάρωσαν τον παλιό κόσμο, πολύ πιο απόλυτα και δραστικά από ότι θα ήθελα να το αντιληφθώ εγώ, ας πούμε , που προσπαθώ να τεντώσω τα παλιά κουρελάκια! (της δημοκρατίας, του φιλελευθερισμού..., ακόμα και της παραδοσιακής αντίληψης για τη θρησκεία, όπως πριν τα μαγαζάκια, ή έστω φαντασιακά!)
Ενώ εδώ το θέμα είναι ο πόλεμος! Και όποιος δεν πολεμά μαζί τους είναι εναντίον τους!
Ενώ εδώ το θέμα είναι ο πόλεμος! Και όποιος δεν πολεμά μαζί τους είναι εναντίον τους!
Μετά τους "εκδρομείς του ΄60" κάνουν κι αυτοί την αντι-εκδρομή τους!
Ας πούμε στην ιστορία του "ἀσώτου υιού" σήμερα ζούμε την επικυριαρχία του μεγάλου αδελφού, αυτού με το παράπονο στον Πατέρα! "Εγώ ήμουν πάντα πιστός σε Σένα Πατέρα και και δούλεψα για σένα καλά. . Και τώρα έρχεται αυτός ο γιος που κατασπατάλησε το μερίδιό του στην περιουσία σου, και συ σφάζεις γι αυτόν τον Μόσχον τον σιτευτόν"...
Με αλτσχάιμερ, γεροντάματα, αποδυνάμωση του Πατέρα που δέχεται και αγαπά, την παίρνει την εκδίκησή του ο μεγάλος γιος!
Και υφιστάμεθα τώρα την εποχή του δοξάστε μας! Εμάς τους ιδίους που όλα ποιούμεν καλώς εφόσον δεν υπάρχουν αριστεροί, τρομοκράτες, και οι χαραγματιές των υποστηρικτών τους γύρω μας!
Το θέμα είναι ποιο ιστορικό ρεύμα μας παίρνει και μας σηκώνει, ( ή και μας αλέθει), εμάς!
Και τι θα προκύψει.
Να τα βλέπαμε από ψηλά, καλά θάταν, έλα όμως που έχουμε και ρόλο και ευθύνη!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)