Ανοιχτή επιστολη στον κ. Βαρουφάκη
Να σας πω τι θα ήθελα από σας κ. Βαρουφάκη, ως πολίτης, ιδεολογικό επιτελείο ενός κόμματος, δημοσιογράφος κάτι τέτοιο. Έστω και ως πρωθυπουργός σε μία ήρεμη περίοδο της διακυβέρνησής μου.
Θα ήθελα να μου κάνετε μία μελέτη που να δείχνει τις δυνατότητες της Ευρώπης να επιβιώσει στο παγκόσμιο σκηνικό με μία εναλλακτική οικονομική και πολιτική οργάνωση από την παρούσα επιλογή της σχετικής ηγεσίας της Γερμανίας. Αυτό.
Την απάντηση δεν την ξέρω, και ακριβώς αυτό θα ήθελα, μια αξιόπιστη απάντηση. Αν ήμουν καθηγήτρια θα την έδινα και στους φοιτητές μου σε ομάδες. Κι εδώ που φτάσαμε, μου φαίνεται θα επιδιώξω να τη δώσουμε οι συνάδελφοι στο Λύκειο που δουλεύω.
Τόσο ο κόσμος, κι εγώ προσωπικά, που μετρώ ακόμα με τα δάχτυλα, πολλές φορές στην καθημερινή μου ζωή, έχουμε ζοριστεί να καταλάβουμε τι συμβαίνει σ΄αυτόν τον κόσμο, στα οικονομικά και στα πολιτικά.
Λοπόν σε μια τέτοια εργασία πιθανόν να διαφαινόταν ότι ο κ. Σόϊμπλε έχει μια άποψη που μάλλον θεωρεί αναγκαία μια απόλυτη κυριαρχία της Γερμανίας επί της Ευρώπης. Ουσιαστικά μία εκμετάλλευση και μετάλλαξη του έστω ασταθούς και ευάλωτου ευρωπαίκού οικοδομήματος σε μία κοινότητα υποτακτικών με ηγεσία της Γερμανίας. Απόλυτη. Και εκεί θα εξηγούσα στην εισαγωγή μου ότι είναι αναγκασμένος να το κάνει λόγω του ανταγωνισμού με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα που δρουν ως πολιορκητικοί μηχανισμοί των αγορών, των δικτύων, που αλώνονται από αυτά, τα υπηρετούν, τα προστατεύουν, θέτουν τους μηχανισαμούς του κράτους στις υπηρεσίες του. Εννοώντας, Κίνα , ασιατικές αγορές και κράτη, Ρωσία, κ.λ.π. Θα τόνιζα την ιδιόμορφη θέση και την παγίδευση της Αμερικής στον παλιό ιμπεριαλιστικό ρόλο της, και τις αντιφάσεις ανάμεσα στο πολίτευμα, την εξωτερική πολιτική και τις οικνομικές διαστάσεις κ.λ.π.
Τότε θα αντιλαμβάνομουν τα συμφέροντα και τη λογική του κ.Σόιμπλε, τους φόβους του ότι ακριβώς όλη αυτή η παράδοση της Ευρώπης, περί αλληλεγγύης, δικαιωμάτων , δημοκρατίας κ.λ.π. την αδυνατίζει ως έναν ισχυρό παίκτη πλήρως συνασπισμένο, παραδομένο στη Γερμανία, που μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωσή της και όσων την ακολουθούν.κατά τη γνώμη του. Και κατά τα συμφέροντα της χώρας του, όπως τα εννοεί!
Όμως τι θα απαντούσα εγώ στη μελέτη μου για τις εναλλακτικές δυνατότητες; Γιατί εγώ με πείσμα αναζητώ αυτές τις δυνατότητες! και ελπίζω κι εσείς! Και πιστεύω ότι κάποια άλλη λύση θα υπάρχει, εκτός από την αυθόρμητη αμυντική αντίδραση, αναδίπλωσης στον εαυτό μας είτε είμαστε μικρή χώρα είτε μεγάλη! Αυτό μας ενδιαφέρει. και περιμένουμε. όχι η δαιμονοποίηση του κ. Σόιμπλε!
Τότε, σε μια διαπραγμάτευση, ας πούμε, θα μπορούσαμε να καθησυχασουμε τον εχθρό για την πιθανή απώλεια δύναμης και ισχύος, τα υπέρ και τα κατά, και κυρίως να κάνουμε επίκληση σε αξίες αλλά και συμφέροντα, συμφέροντα και αξίες, για να επιδιώξουμε ελκυστικες φιλίες και συμμαχίες!
Γιατί αν απλώς εμείς κουνάμε το δάχτυλο με τις αξίες και οι άλλοι με την υποτιθέμενη παραγματικότητα που εμείς, τάχα, δεν αποδεχόμαστε, δεν είμαστε τελικά και πολύ διαφορετικοί, αντίθετα όμως πράγματι οι άλλοι έχουν διαφορά δύναμης! Που την ξέρουμε, και δεν τη δραματοποιούμε, αλλά έχουμε θέσεις και πάμε να διαπραγματευτούμε! Και μπορούμε να ξαναπάμε, αν θέλετε, αφού μελετήσουμε όλοι περισσότερο, και αφού διασωθούμε στα βασικά! Με τιμή και πεποίθηση!
Περιμένοντας την απάντησή σας
Κ.Σ.
Υ.Γ. Μήπως όμως ξέρουμε ότι στη βράση κολλάει το σίδερο, και ότι δεν εμπιστευόμαστε ούτε τους εαυτούς μας, ότι σε λίγες μέρες, και αφού ανοίξουν και οι τράπεζες, όλοι θα χρειαστούμε την απλή , γνωστή διαχείριση της καθημερινότητάς μας, που διαχωρίζει, βέβαια τους αριστερούς, στην αριστερά και τους διαχειριστές στα αναγκαία και αναπόφευκτα. Ουφ, δηλαδή!
Η ομιλία του κ. Βαρουφάκη στη Βουλή στις 15/07/2015
Να σας πω τι θα ήθελα από σας κ. Βαρουφάκη, ως πολίτης, ιδεολογικό επιτελείο ενός κόμματος, δημοσιογράφος κάτι τέτοιο. Έστω και ως πρωθυπουργός σε μία ήρεμη περίοδο της διακυβέρνησής μου.
Θα ήθελα να μου κάνετε μία μελέτη που να δείχνει τις δυνατότητες της Ευρώπης να επιβιώσει στο παγκόσμιο σκηνικό με μία εναλλακτική οικονομική και πολιτική οργάνωση από την παρούσα επιλογή της σχετικής ηγεσίας της Γερμανίας. Αυτό.
Την απάντηση δεν την ξέρω, και ακριβώς αυτό θα ήθελα, μια αξιόπιστη απάντηση. Αν ήμουν καθηγήτρια θα την έδινα και στους φοιτητές μου σε ομάδες. Κι εδώ που φτάσαμε, μου φαίνεται θα επιδιώξω να τη δώσουμε οι συνάδελφοι στο Λύκειο που δουλεύω.
Τόσο ο κόσμος, κι εγώ προσωπικά, που μετρώ ακόμα με τα δάχτυλα, πολλές φορές στην καθημερινή μου ζωή, έχουμε ζοριστεί να καταλάβουμε τι συμβαίνει σ΄αυτόν τον κόσμο, στα οικονομικά και στα πολιτικά.
Λοπόν σε μια τέτοια εργασία πιθανόν να διαφαινόταν ότι ο κ. Σόϊμπλε έχει μια άποψη που μάλλον θεωρεί αναγκαία μια απόλυτη κυριαρχία της Γερμανίας επί της Ευρώπης. Ουσιαστικά μία εκμετάλλευση και μετάλλαξη του έστω ασταθούς και ευάλωτου ευρωπαίκού οικοδομήματος σε μία κοινότητα υποτακτικών με ηγεσία της Γερμανίας. Απόλυτη. Και εκεί θα εξηγούσα στην εισαγωγή μου ότι είναι αναγκασμένος να το κάνει λόγω του ανταγωνισμού με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα που δρουν ως πολιορκητικοί μηχανισμοί των αγορών, των δικτύων, που αλώνονται από αυτά, τα υπηρετούν, τα προστατεύουν, θέτουν τους μηχανισαμούς του κράτους στις υπηρεσίες του. Εννοώντας, Κίνα , ασιατικές αγορές και κράτη, Ρωσία, κ.λ.π. Θα τόνιζα την ιδιόμορφη θέση και την παγίδευση της Αμερικής στον παλιό ιμπεριαλιστικό ρόλο της, και τις αντιφάσεις ανάμεσα στο πολίτευμα, την εξωτερική πολιτική και τις οικνομικές διαστάσεις κ.λ.π.
Τότε θα αντιλαμβάνομουν τα συμφέροντα και τη λογική του κ.Σόιμπλε, τους φόβους του ότι ακριβώς όλη αυτή η παράδοση της Ευρώπης, περί αλληλεγγύης, δικαιωμάτων , δημοκρατίας κ.λ.π. την αδυνατίζει ως έναν ισχυρό παίκτη πλήρως συνασπισμένο, παραδομένο στη Γερμανία, που μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωσή της και όσων την ακολουθούν.κατά τη γνώμη του. Και κατά τα συμφέροντα της χώρας του, όπως τα εννοεί!
Όμως τι θα απαντούσα εγώ στη μελέτη μου για τις εναλλακτικές δυνατότητες; Γιατί εγώ με πείσμα αναζητώ αυτές τις δυνατότητες! και ελπίζω κι εσείς! Και πιστεύω ότι κάποια άλλη λύση θα υπάρχει, εκτός από την αυθόρμητη αμυντική αντίδραση, αναδίπλωσης στον εαυτό μας είτε είμαστε μικρή χώρα είτε μεγάλη! Αυτό μας ενδιαφέρει. και περιμένουμε. όχι η δαιμονοποίηση του κ. Σόιμπλε!
Τότε, σε μια διαπραγμάτευση, ας πούμε, θα μπορούσαμε να καθησυχασουμε τον εχθρό για την πιθανή απώλεια δύναμης και ισχύος, τα υπέρ και τα κατά, και κυρίως να κάνουμε επίκληση σε αξίες αλλά και συμφέροντα, συμφέροντα και αξίες, για να επιδιώξουμε ελκυστικες φιλίες και συμμαχίες!
Γιατί αν απλώς εμείς κουνάμε το δάχτυλο με τις αξίες και οι άλλοι με την υποτιθέμενη παραγματικότητα που εμείς, τάχα, δεν αποδεχόμαστε, δεν είμαστε τελικά και πολύ διαφορετικοί, αντίθετα όμως πράγματι οι άλλοι έχουν διαφορά δύναμης! Που την ξέρουμε, και δεν τη δραματοποιούμε, αλλά έχουμε θέσεις και πάμε να διαπραγματευτούμε! Και μπορούμε να ξαναπάμε, αν θέλετε, αφού μελετήσουμε όλοι περισσότερο, και αφού διασωθούμε στα βασικά! Με τιμή και πεποίθηση!
Περιμένοντας την απάντησή σας
Κ.Σ.
Υ.Γ. Μήπως όμως ξέρουμε ότι στη βράση κολλάει το σίδερο, και ότι δεν εμπιστευόμαστε ούτε τους εαυτούς μας, ότι σε λίγες μέρες, και αφού ανοίξουν και οι τράπεζες, όλοι θα χρειαστούμε την απλή , γνωστή διαχείριση της καθημερινότητάς μας, που διαχωρίζει, βέβαια τους αριστερούς, στην αριστερά και τους διαχειριστές στα αναγκαία και αναπόφευκτα. Ουφ, δηλαδή!
Η ομιλία του κ. Βαρουφάκη στη Βουλή στις 15/07/2015